Współpraca ułatwia handel produktami i uzyskiwanie za nie wyższych cen; po połączeniu kapitałów producenci mogą wspólnie inwestować a kooperacja pozwala obniżyć koszty produkcji. To tylko kilka powodów, dla których uznane nie wcześniej niż 1 stycznia 2023 r.  organizacje i grupy producentów rolnych, które prowadzą działalność jako mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwa, powinny się zainteresować skierowanym do nich wsparciem w ramach PS WPR 2023-2027.

Pomoc jest realizowana tradycyjnie przez pierwszych pięć lat od dnia uznania organizacji lub grupy producentów przez dyrektora oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa a maksymalna kwota dofinansowania w każdym roku to 100 tys. euro w przypadku organizacji producentów, natomiast gdy beneficjentem jest grupa producentów rolnych – 60 tys. euro (jednak nie więcej niż 10 tys. euro na jednego członka grupy). Wysokość pomocy zależy od udokumentowanych rocznych przychodów netto i wynosi: 10 proc. w pierwszym roku działalności, 9,5 proc. w drugim, 9 proc. w trzecim, 8,5 proc. w czwartym, 8 proc. w piątym.

Wnioski są przyjmowane do 30 stycznia 2025  r. wyłącznie za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych ARiMR.

Więcej informacji – otwórz

Zdjęcie: Adobe Stock

O środki na prowadzenie działalności statutowej koła gospodyń wiejskich wpisane do Krajowego Rejestru Kół Gospodyń Wiejskich ARiMR mogły się starać w 2024 roku od 25 marca do 30 września i między 4 a 29 listopada. Organizacje liczące nie więcej niż 30 osób mogły wystąpić o przyznanie 8 tys. zł, tych składających się z 31-75 członków dotyczyła stawka 9 tys. zł, jeszcze liczniejszych – 10 tys. zł. Otrzymane fundusze powinny były zostać spożytkowane w minionym roku, natomiast 31 stycznia mija czas na złożenie sprawozdania z poniesionych wydatków. Dotychczas formalności dopełniły niespełna 2 tys. KGW.

W 2024 roku organizacje te złożyły 16,9 tys. wniosków o przyznanie wsparcia na kwotę 143,72 mln zł, a na ich konta wpłynęło 143 mln zł. Dla porównania w 2018 r., kiedy po raz pierwszy koła gospodyń wiejskich mogły ubiegać się o pomoc na prowadzenie działalności statutowej, KGW otrzymały 16,3 mln zł, w 2019 r. – prawie 29,7 mln zł, w 2020 r. – blisko 32,9 mln zł, w 2021 r. – ponad 55,8 mln zł; w 2022 r. – 61,6 mln zł; w 2023 r. – ponad 114 mln zł.

Więcej informacji – otwórz

Zdjęcie: Adobe Stock

Szkolenia na temat metod ograniczających stosowanie antybiotyków w produkcji zwierzęcej organizują Centrum Doradztwa Rolniczego i wojewódzkie Ośrodki Doradztwa Rolniczego. Dostępne są różne formy kształcenia dla ubiegających się o przyznanie wsparcia dobrostanowego:

• kurs internetowy: https://szkoleniadlarolnika.pl/;
• webinaria prowadzone przez przeszkolonych doradców rolnych;
• stacjonarne wykłady organizowane przez ODR-y.

Jeżeli nie spełni się obowiązku udziału w szkoleniu, trzeba się liczyć z ryzykiem nałożenia kary w wysokości 30 proc. należnej płatności.

Zdjęcie: Artur Kubat, ARiMR

„Dopłaty do składek ubezpieczenia zwierząt gospodarskich” to kontynuacja znanego rolnikom z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 działania „Zrządzanie ryzykiem”. Realizowana w ramach PS WPR 2023-2027 interwencja została jednak rozszerzona o nowe gatunki zwierząt gospodarskich oraz rodzaje chorób, na które można otrzymać wsparcie.

Rolnicy, którzy chcą wnioskować o taką pomoc, powinni mieć prawo do dysponowania nieruchomością, na której terenie prowadzona jest działalność rolnicza, a także zawrzeć  umowę ubezpieczenia od ryzyka wystąpienia u świń, bydła, owiec, kóz, koni lub drobiu co najmniej jednej z następujących chorób: pryszczycy, klasycznego pomoru świń, afrykańskiego pomoru świń, wysoce zjadliwej grypy ptaków, afrykańskiego pomoru koni, księgosuszu, pomoru małych przeżuwaczy, choroby pęcherzykowej świń, choroby niebieskiego języka, ospy owiec lub ospy kóz, gorączki doliny Rift, choroby guzowatej skóry bydła, pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, wenezuelskiego wirusowego zapalenia mózgu i rdzenia koni, choroby krwotocznej zwierzyny płowej, zarazy płucnej bydła, rzekomego pomoru drobiu, gruźlicy bydła, brucelozy bydła (abortus), brucelozy owiec i kóz (B. melitensis), wąglika, wścieklizny, bąblowicy, przenośnych gąbczastych encefalopatii, kampylobakteriozy, listeriozy, salmonellozy odzwierzęcej, włośnicy, szczepu E. coli wytwarzającego werotoksynę, zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła (otrętu bydła), wirusowej biegunki bydła, choroby mętwikowej bydła, zarazy rzęsistkowej bydła, enzootycznej białaczki bydła, gorączki Q, paratuberkulozy.

Kolejnym warunkiem  jest to, by polisa obejmowała ubezpieczenie co najmniej: 1000 sztuk rzeźnych: kurcząt, gęsi, kaczek, perlic, indyków lub drobiu mięsnego; 14 sztuk świń lub 4 sztuk bydła, owiec, kóz lub koni.

Pomoc przyznawana jest w formie refundacji 70 proc. opłaconej składki, pod warunkiem że z umowy ubezpieczenia wynika, że wypłata odszkodowania nastąpi w przypadku wystąpienia ponad 20 proc. strat w produkcji zwierząt spowodowanych przez co najmniej jedną ze wskazanych chorób. Istotne jest również to, że okres objęty ubezpieczeniem nie może rozpocząć się przed 1 stycznia 2024 r., a starającemu się o dofinansowanie nie przyznano innych dopłat do ubezpieczenia.

Wnioski o przyznanie pomocy można będzie składać od 27 stycznia do 28 lutego 2025 r. wyłącznie drogą elektroniczną za pośrednictwem formularza udostępnionego na Platformie Usług Elektronicznych ARiMR.

Więcej informacji o pomocy oraz instrukcja wypełniania wniosku – otwórz

Zdjęcie: Adobe Stock

Wnioski można składać do 31 stycznia 2025 r. wyłącznie za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych ARiMR. Nie warto zwlekać, gdyż wsparcie będzie udzielane według kolejności złożenia dokumentów. Dotychczas formalności dopełniło 140 producentów rolnych, którzy ubiegają się o rekompensaty za zniszczone uprawy, a także 80 zainteresowanych zwrotem podatku za minione pół roku.

O pomoc może ubiegać się rolnik, który ma nadany numer identyfikacyjny, prowadzi działalność jako mikro-, małe albo średnie przedsiębiorstwo, a w jego gospodarstwie powstały straty w uprawach spowodowane wystąpieniem w 2024 r. powodzi lub deszczu nawalnego. Szkody te musiały zostać oszacowane przez komisję i wynieść powyżej 30 proc. średniej rocznej produkcji roślinnej w gospodarstwie.

Co ważne, rekompensaty za zniszczone uprawy przysługują rolnikowi, który nie składał wniosku o pomoc do powierzchni upraw zniszczonych przez powódź, w związku z którą wprowadzono stan klęski, a także nie ubiegał się o wsparcie z tytułu strat poniesionych w wyniku przymrozków wiosennych, huraganu, gradu lub deszczu nawalnego, które wystąpiły do 10 września 2024 r. 

Stawki pomocy zależą od wielkości strat i wynoszą:

• 3 000 zł na 1 ha upraw rolnych, w przypadku szkód w wysokości co najmniej 70% plonu;

• 2 000 zł na 1 ha upraw rolnych, gdy straty mieszczą się w przedziale co najmniej 50% i mniej niż 70% plonu;

• 1 000 zł na 1 ha upraw rolnych, w przypadku powstania szkód  w wysokości co najmniej 30% i mniej niż 50% plonu.

Natomiast rolnik, który chce otrzymać pomoc w postaci spłaty III i IV raty podatku rolnego za 2024 r., nie powinien był wcześniej ubiegać się o wsparcie w opłaceniu podatku za ten okres.

Rekompensaty za zniszczone uprawy – więcej

Spłata podatku – więcej

Zdjęcie: Adobe Stock

Z tego wsparcia mogą skorzystać uznane nie wcześniej niż w dniu 1 stycznia 2023 r.  organizacje i grupy producentów rolnych, które prowadzą działalność jako mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwa.

Pomoc będzie realizowana w formie rocznych płatności przez okres pierwszych pięciu lat, od dnia uznania grupy lub organizacji producentów przez dyrektora oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Maksymalna kwota dofinansowania w każdym roku pięcioletniego okresu pomocy wynosi 100 tys. euro w przypadku organizacji producentów. Natomiast gdy beneficjentem jest grupa producentów rolnych wówczas wsparcie wynosi 60 tys. euro rocznie z tym, że nie może to być więcej niż 10 tys. euro na jednego członka grupy. Wysokość pomocy zależy od udokumentowanych, rocznych przychodów netto organizacji lub grupy producentów i wynosi:

• 10 proc. w pierwszym roku działalności;
• 9,5 proc. w drugim roku działalności;
• 9 proc. w trzecim roku działalności;
• 8,5 proc. w czwartym roku działalności;
• 8 proc. w piątym roku działalności.

Wnioski będą przyjmowane między 3 grudnia 2024 r. a 30 stycznia 2025  r. wyłącznie za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych ARiMR.

Więcej informacji – otwórz

Zdjęcie:Adobe Stock

Wspieranie podnoszenia poziomu wiedzy pszczelarskiej (I.6.1)

To dofinansowanie skierowane jest do zrzeszeń pszczelarskich oraz jednostek doradztwa rolniczego. Wsparcie obejmuje organizację szkoleń dotyczących m.in. prowadzenia gospodarki pasiecznej, chorób pszczół, pożytków i produktów pszczelich. Koszty kwalifikowalne zostały w tym przypadku szczegółowo określone, a refundacji podlegać może nawet 100 proc. poniesionych wydatków netto.

Inwestycje, wspieranie modernizacji gospodarstw pasiecznych (I.6.2)

Wnioski o przyznanie pomocy mogą w tym przypadku składać indywidualni pszczelarze oraz – w ich imieniu – organizacje pszczelarskie. Wsparciem finansowym objęty jest zakup nowego sprzętu pszczelarskiego, maszyn i urządzeń wykorzystywanych na potrzeby gospodarki pasiecznej, np. miodarek, odstojników oraz uli lub ich elementów. Refundacja wynosi do 50 proc. kosztów netto (w poprzednim naborze było to do 60 proc.). Maksymalna wysokość pomocy przekazanej beneficjentowi to 100 zł w przeliczeniu na jeden pień pszczeli, a w przypadku indywidualnego hodowcy dofinansowanie nie może przekroczyć 15 tys. zł. Tak jak poprzednio pomoc przysługuje w pełnej wysokości i w pierwszej kolejności młodym pszczelarzom (mającym nie więcej niż 40 lat w dniu złożenia wniosku), dla których dodatkowym warunkiem do spełnienia jest prowadzenie w sposób nieprzerwany od co najmniej 3 lat wpisanej do rejestru działalności nadzorowanej w zakresie utrzymywania pszczół albo posiadanie branżowego wykształcenia średniego.

Wspieranie walki z warrozą produktami leczniczymi (I.6.3)

O to wsparcie na rzecz hodowców pszczół mogą się starać wyłącznie organizacje pszczelarskie. W tym przypadku zwrotowi podlega do 90 proc. kosztów netto zakupu produktów leczniczych weterynaryjnych warrozobójczych i produktów leczniczych do walki z warrozą, zawierających określone przepisami substancje czynne – również w przypadku pasiek, których właściciele posiadają certyfikat produkcji ekologicznej.

Ułatwienie prowadzenia gospodarki wędrownej (I.6.4)

Wnioski o przyznanie pomocy w ramach tej interwencji mogą składać wyłącznie indywidualni pszczelarze. Dofinansowaniem objęty jest zakup nowego sprzętu, maszyn i urządzeń wykorzystywanych na potrzeby gospodarki wędrownej, m.in. wag pasiecznych czy przyczep do przewozu uli. Również w przypadku tej interwencji zmieniła się wysokość refundacji – jest to nie maksymalnie 60 proc., a do 50 proc. kosztów netto. Limit wsparcia ustala się na podstawie wielkości gospodarstwa pszczelarskiego. Do 150 zł na jeden posiadany pień pszczeli otrzyma hodowca, który ma ich od 25 do 149. Tych pszczelarzy, którzy mają co najmniej 150 pni, obowiązuje stawka w wysokości do 200 zł. Jednak w sumie nie mogą oni otrzymać więcej niż 40 tys. zł. Także w tym przypadku priorytetowo są traktowani młodzi pszczelarze, którzy muszą spełniać te same warunki, co beneficjenci interwencji I.6.2.

Pomoc na odbudowę i poprawę wartości użytkowej pszczół (I.6.5)

O dofinansowanie mogą się ubiegać organizacje pszczelarskie w imieniu pszczelarzy. Wsparciem objęty jest zakup: matek pszczelich z linii hodowlanych, dla których prowadzone są księgi lub rejestry; odkładów lub pakietów pszczelich z matkami pochodzącymi z linii hodowlanych; odkładów lub pakietów pszczelich od producentów, którzy uzyskali rekomendację związków lub zrzeszeń pszczelarzy. Refundacji podlega do 70 proc. kosztów netto, a maksymalna kwota pomocy na beneficjenta to 10 tys. zł.

Wsparcie naukowo-badawcze (I.6.6)

Wnioski o przyznanie tej pomocy mogą składać jednostki naukowo-badawcze, zajmujące się tematyką pszczelarską. Dofinansowanie obejmuje prace poświęcone zdrowiu pszczół, jakości produktów pszczelich i innowacjom w gospodarce pasiecznej. Wsparcie jest udzielane w ramach limitu, który nie może przekroczyć 80 tys. zł na pojedynczego beneficjenta i jest przyznawane w formie refundacji do 100 proc. kosztów netto.

Wspieranie badania jakości handlowej miodu oraz identyfikacja miodów odmianowych (I.6.7)

Beneficjentami tej pomocy mogą być wyłącznie indywidualni pszczelarze, a wsparcie przeznaczone jest na zakup analiz fizyko-chemicznych oraz pyłkowej miodu. Refundacji podlega do 90 proc. kosztów, a limit to 10 tys. zł.

Wnioski są przyjmowane od 24 października do 28 listopada 2024 r. wyłącznie za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych ARiMR.

Warto wiedzieć, że trwają prace mające na celu umożliwienie pszczelarzom, którzy ponieśli straty na skutek tegorocznej powodzi, ubiegania się o przyznanie pomocy. Ponadto zniesiony będzie obowiązek dołączania do składanych dokumentów zaświadczeń weterynaryjnych, potwierdzających liczbę pni pszczelich. Po zakończeniu naboru ARiMR zwróci się do Powiatowych Lekarzy Weterynarii, aby ustalić aktualny stan pasieki należącej do przyszłego beneficjenta.

Więcej informacji – otwórz

Zdjęcie Adobe Stock