Inwestycje odtwarzające potencjał produkcji rolnej – jeden nabór się kończy, drugi zaczyna
Do 31 grudnia 2021 r. rolnicy, którzy ponieśli straty w gospodarstwie w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych lub ASF mogą składać wnioski o wsparcie w ramach tegorocznego naboru. Ci, którzy nie zdążą tego zrobić w tym roku, będą mogli ubiegać się o taką pomoc zaraz po Nowym Roku – 3 stycznia 2022 r. rusza kolejny nabór na inwestycje odtwarzające potencjał produkcji rolnej.
Przypominamy, że wnioski o wsparcie w ramach tego poddziałania – zarówno w trwającym, jak i rozpoczynającym się wkrótce naborze, należy składać do biur powiatowych lub oddziałów regionalnych ARiMR: można to zrobić osobiście, przesłać za pośrednictwem Poczty Polskiej lub elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP.
O pomoc na inwestycje odtwarzające potencjał produkcji rolnej mogą starać się dwie grupy rolników. Do pierwszej należą ci, którzy ponieśli straty w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych, do drugiej zaś gospodarze, którzy ponieśli szkody spowodowane wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń (ASF). O wsparcie można wystąpić, gdy starty w gospodarstwie (w uprawach rolnych, zwierzętach gospodarskich) miały miejsce w roku, w którym jest składany wniosek lub w co najmniej jednym z 2 poprzednich lat i wyniosły przynajmniej 30 proc. średniorocznej produkcji rolnej z trzech ostatnich lat. Co istotne, muszą one dotyczyć składnika gospodarstwa, którego odtworzenie wymaga poniesienia kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem. Natomiast w przypadku wystąpienia ASF w gospodarstwie o pomoc mogą ubiegać się rolnicy, którym powiatowy lekarz weterynarii nakazał w drodze decyzji zabicie świń lub zniszczenie martwych zwłok świń, a w dniu jej wydania zwierzęta, których dotyczyła, stanowiły co najmniej 30 proc. trzody chlewnej posiadanej przez rolnika.
Maksymalne dofinansowanie, jakie można otrzymać w całym okresie realizacji PROW 2014-2020, to 300 tys. zł na jednego beneficjenta i gospodarstwo. Jednak należy pamiętać, że nie może ono przekroczyć 80 proc. kosztów kwalifikowanych poniesionych na realizację danej inwestycji. W przypadku szkód powstałych w wyniku klęsk żywiołowych wsparcie można przeznaczyć na odtworzenie zniszczonych składników gospodarstwa. Natomiast gdy przyczyną strat jest ASF – na realizację inwestycji rolniczych niezwiązanych z produkcją świń.
W dobiegającym końca tegoroczny naborze, który rozpoczął się 11 marca 2021 r., do Agencji wpłynęły wnioski o przyznanie pomocy na kwotę blisko 3,3 mln zł. W związku z trudną sytuacją na rynku trzody chlewnej przyszłoroczny nabór wystartuje wcześniej, bo już 3 stycznia i potrwa do 30 grudnia 2022 r.
Poszukiwani eksperci do trzech nowopowstających Grup Fokusowych EIP-AGRI
Europejskie Partnerstwo Innowacyjne na rzecz Wydajnego i Zrównoważonego Rolnictwa (EIP-AGRI), działając na zlecenie Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa KE, poszukuje ekspertów do trzech nowopowstających Grup Fokusowych EIP-AGRI. Serdecznie zachęcamy polskich przedstawicieli do zgłaszania swoich kandydatur do pracy w poniższych Grupach Fokusowych:
- Sustainable ways to reduce the use of pesticides in pome and stone fruit production (Zrównoważone sposoby na ograniczenie stosowania pestycydów w produkcji owoców ziarnkowych i pestkowych),
- Digital tools for sustainable nutrient management (Cyfrowe narzędzia do zrównoważonego zarządzania składnikami odżywczymi),
- Nature-based solutions for water management under climate change conditions (Środowiskowo zorientowane, rozwiązania w zakresie gospodarki wodnej w warunkach zmiany klimatu).
Osoby posiadające wiedzę naukową lub praktyczne doświadczenie w dziedzinie, nad którą dana Grupa pracuje, mogą składać swoje aplikacje do dnia 11 stycznia 2022 r.
Członkami Grup Fokusowych mogą być: rolnicy, leśnicy, doradcy rolni, naukowcy i przedstawiciele agrobiznesu oraz inne osoby zainteresowane tematyką działań danej Grupy.
W pracach każdej Grupy Fokusowej uczestniczy około 20 ekspertów pod kierownictwem koordynatora. Zadaniem koordynatora jest przygotowanie materiałów źródłowych oraz wstępnego raportu, które mogą być pomocne w pisaniu własnych opracowań, jak i napisaniu raportu końcowego.
Ważne jest, aby głos polskiego sektora rolnego był słyszany również na tym forum, gdyż raporty końcowe z prac Grup, często służą Komisji Europejskiej, jako wyznacznik do projektowania nowych polityk, strategii czy programów pomocowych. Dlatego zachęcamy do zgłaszania swoich aplikacji i reprezentowania polskich opinii na szczeblu europejskim.
Spotkania prowadzone będą w języku angielskim – do aktywnego udziału w pracach Grupy wystarczy komunikatywna znajomość języka angielskiego.
Wybrani eksperci zobowiązani są do udziału w pracach, w ramach dwóch spotkań – jedno zaplanowane jest w lutym, drugie w październiku.
Udział w pracach Grup Fokusowych EIP-AGRI pozwoli na poszerzenie wiedzy, nawiązanie kontaktów oraz promowanie swojej instytucji lub gospodarstwa rolnego. Niejeden uczestnik Grup Fokusowych, w ramach dalszej współpracy, będzie mógł uczestniczyć np. w projekcie Horyzontu, czy na podstawie zdobytej wiedzy założyć Grupę Operacyjną EPI. Szczegółowe informacje znajdziecie Państwo na stronie:
https://ec.europa.eu/eip/agriculture/sites/default/files/20211123_calltext_fg44-46_final.pdf
Zachęcamy również do kontaktu z brokerem innowacji Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie, który również odpowie na Państwa pytania.
Wioleta Lorenc
tel. /52/ 386-72-39, 667-662-837
wioleta.lorenc@kpodr.pl
Konferencja „Aktualna sytuacja na rynku owiec i kóz” – relacja
Piętnastego grudnia odbyła się konferencja online pn. „Aktualna sytuacja na rynku owiec i kóz”. Uczestników powitał Ryszard Zarudzki, zastępca dyrektora Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie i Józef Baran, dyrektor Regionalnego Związku Hodowców Owiec i Kóz w Bydgoszczy. Związek obejmuje swoim działaniem województwo kujawsko-pomorskie, w którym jest ok. 10 tys. owiec. Z danych GUS wynika, że w ostatnim dziesięcioleciu tendencja rozwoju chowu i hodowli owiec wykazuje minimalny wzrost. O prozdrowotnym działaniu jagnięciny i baraniny nie trzeba przekonywać. Mięso baranie jest bogatym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i jednocześnie zawiera małą ilość kwasów nasyconych, co korzystnie wpływa na poziom cholesterolu. Spożywanie jagnięciny, oprócz walorów smakowych, wpływa na obniżenie namnażania komórek nowotworowych. Baranina jest niedoceniana w Polsce. Statystycznie spożywamy około 200 g mięsa owczego rocznie. Głównym działaniem RZHOiK jest prowadzenie ksiąg zwierząt zarodowych. W województwie kujawsko-pomorskim prowadzona jest kontrola użytkowości pięciu tys. owiec i jednego stada kóz.
Poszczególne rasy owiec i kóz:
merynos polski w starym typie – 3 tys.
merynos polski barwny – 1 tys.
pomorska ‒ 0,1 tys.
wrzosówka – 0,1 tys.
czarnogłówka – 0,16 tys.
berichon du cher – 50 szt.
koza burska – 10 szt.
Związek pomaga w skupie i sprzedaży wełny owczej i jagniąt oraz owiec poselekcyjnych. Rocznie Związek kupuje około 5 tys. jagniąt, 1 tys. owiec poselekcyjnych i 30 ton wełny. Od 2020 r. wzrosły ceny jagniąt i baraniny. Obecnie kształtują się one na poziomie 11 zł za kg żywej wagi jagniąt i 3-4 zł za kilogram żywej wagi owiec poselekcyjnych. Stagnacja cen po chwilowym wzroście w 2011 r. trwała około 10 lat i kształtowała się na poziomie 7-8 zł za kg żywej wagi jagniąt. Trzeba dodać, że zmieniły się również kierunki zbytu naszej produkcji. Polskie zakłady mięsne ‒ oprócz Leska, zajęły się ubojem i eksportem tuszek i proponują ceny nie gorsze od cen za eksport żywych zwierząt. Możemy jednie ubolewać, że niewielka część tej produkcji pozostaje w kraju. Gorzej wygląda sytuacja na rynku wełny. Brak zapotrzebowania skutkuje ceną 2 zł za kg wełny żywej potnej, nie pokrywa to ceny strzyży. Hodowcy owiec i kóz korzystają ze wsparcia państwa, podobnie jak hodowcy innych ras zwierząt gospodarskich. Każda owca płci żeńskiej po skończeniu 12 miesięcy życia jest dotowana kwotą około 115 zł oraz od 2021 r. hodowca może ubiegać się o dotację z tytułu dobrostanu w kwocie 133 zł za sztukę/matkę. Hodowcy owiec i kóz, którzy realizują program ochrony ras zachowawczych mogą liczyć na dodatkowe 360 zł za sztukę. W porównaniu ze światowymi i europejskimi potęgami w hodowli owiec nie jesteśmy potęgą. Przykładowo, pogłowie owiec w Hiszpanii wynosi ono 15 mln., w Rumunii 10 mln., Grecji 8 mln., w Niemczech 1,5 mln., natomiast w Polsce 280 tys.
Drugim prelegentem był dr inż. Paweł Radomski z Instytutu Zootechniki – Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie-Balicach, który przybliżył istotę certyfikacji produktów ras rodzimych, która może być szansą na rozwój hodowli i przetwórstwa. Pokazane zostały przykłady produktów hiszpańskich ‒ sery, mleko, wędliny z oznakowaniem ras rodzimych, które działają i funkcjonują. Zostało stworzone i opracowane logo marki certyfikacji ras rodzimych. Autorzy chcą, aby polscy konsumenci na nowo odkryli bogactwo rodzimych ras i wyjątkowy smak produktów pochodzących od nich. Program certyfikacji obejmuje zarówno hodowców, przetwórców jak i gastronomię.
Jak uzyskać znak RASA RODZIMA? Aby produkt mógł być sprzedawany z tym znakiem, zainteresowany hodowca/przetwórca składa do Instytutu Zootechniki ‒ PIB wniosek o udzielenie prawa do posługiwania się logiem. Pozytywne rozpatrzenie wniosku oraz kontrola początkowa na miejscu, doprowadza do podpisania umowy przez uczestnika programu z instytucją udzielającą znaku, czyli Instytutem Zootechniki ‒ PIB. Umowa określa szereg warunków dotyczących hodowli zwierząt i przetwórstwa surowców, które uczestnik programu zobowiązuje się spełnić. Uczestnik programu certyfikacji „Rasa Rodzima” musi spełniać warunki dotyczące:
- tradycyjnego, powolnego chowu ras rodzimych na naturalnych paszach,
- ekstensywności hodowli,
- dobrostanu zwierząt i warunków sanitarnych,
- ochrony bioróżnorodności i genetyczności rasy rodzimej,
- ochrony przyrody i krajobrazu,
- jakości i walorów odżywczych produktów,
- zdrowia zwierząt i naturalności produktów,
- braku stosowania konserwantów i wypełniaczy,
- manufakturowej skali produkcji w oparciu o tradycyjne receptury.
Szczegółowe warunki przyznania certyfikacji znakiem „Rasa Rodzima” oraz prawa do posługiwania się nim będą określone w załącznikach do Wniosku o przyznanie certyfikacji oraz w Umowie.
Kolejny temat, który był poruszony podczas konferencji, to żywienie kóz i owiec w okresie okołoporodowym. Specjalista ds. żywienia ‒ Mariusz Dobies, podał praktyczne wskazówki. W czasie ciąży może pojawić się ketoza/toksemia ciążowa. Ich objawami są m.in. odłączenie się od stada, utrata apetytu, osłabienie, nadmierne polegiwanie. Aby potwierdzić ketozę przed porodem należy dokonać badania krwi, pomiaru poziomu ciał ketonowych – BHBA (kwasu beta-hydroksymasłowego). W żywieniu jagniąt i koźląt niezbędny jest selen, ponieważ małe przeżuwacze są narażone na chorobę bladych mięśni. Często jest tak, że w mleku matki brakuje tego pierwistka. Na rynku są dostępne preparaty selenowe w różnej postaci przeznaczone szczególnie dla małych przeżuwaczy. Niezwykle ważne są pierwsze dwa-trzy dni po porodzie kiedy może wystąpić hipokalcemia (gorączka mleczna), spowodowana niedoborem wapnia. Następuje wówczas utrata apetytu, osłabienie, spadek produkcji mleka (problem z wykarmieniem młodych), nadmierne polegiwanie. W tym wypadku należy zastosować kredę pastewną, jednak nie należy jej podawać do woli, ponieważ nadmiar wapnia może powodować problemy z przyswajaniem innych pierwiastków. Zwrócono również uwagę na pokrycie w paszach zapotrzebowania energetycznego w zależności od etapu produkcji. Największe jest w okresie późnej ciąży oraz laktacji. Dobrym źródłem energii są m.in. buraki pastewne, wysłodki buraczane, owies, marchew. Im większa różnorodność w żywieniu małych przeżuwaczy, tym lepiej.
Następny temat dotyczący pomoru małych przeżuwaczy zaprezentował dr hab. Andrzej Fitzner, prof. Instytutu, z Zakładu Pryszczycy Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego. W Unii Europejskiej choroba zwalczana jest z urzędu, za co odpowiada inspekcja weterynaryjna. Choroba podlega zakazowi szczepień. Istnieje zakaz importu zwierząt z terenów występowania pomoru małych przeżuwaczy. W czerwcu 2018 roku choroba została stwierdzona na terenie Bułgarii. Był to ostatni przypadek na terenie Europy.
Następnie Katarzyna Urbankowska-Bąk przedstawiła ofertę firmy BIVET, działającej na terenie całego kraju. Działalność produkcyjna jest skoncentrowana na rynku weterynaryjnym (biologiczne komponenty do leków) oraz dodatków i mieszanek paszowych, natomiast handlowa dotyczy, poza sektorem weterynaryjnym, także szeroko rozumianej branży rolniczej. BIVET jest producentem oraz importerem wysokiej jakości pasz, dodatków i mieszanek paszowych, a także urządzeń udojowych. Oferowane jest nie tylko profesjonalne doradztwo merytoryczne oraz techniczne, ale również serwis całodobowy.
Anna Mońko-Łanucha
KPODR w Minikowie
Małe przetwórstwo i rolniczy handel detaliczny (RHD) – nabór wniosków wydłużony
Do 28 stycznia 2022 r. ARiMR będzie przyjmować wnioski o „Wsparcie inwestycji w przetwarzanie produktów rolnych, obrót nimi lub ich rozwój” w ramach tzw. małego przetwórstwa lub rolniczego handlu detalicznego (RHD). Pierwotnie ten nabór miał zakończyć się 29 grudnia 2021 r.
Wnioski o wsparcie można składać w oddziałach regionalnych ARiMR osobiście, przesłać rejestrowaną przesyłką pocztową, nadaną w placówce Poczty Polskiej lub za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP.
Nabór kierowany jest do dwóch grup wnioskodawców. Pierwszą stanowią rolnicy, domownicy lub małżonkowie rolników, którzy zdecydują się na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przetwarzania produktów rolnych. Mogą oni ubiegać się o nawet 500 tys. zł. Druga grupa to rolnicy lub ich małżonkowie, którzy prowadzą lub podejmują działalność przetwórczą i sprzedaż produktów przetworzonych w ramach rolniczego handlu detalicznego (RHD), jednak nie mają zarejestrowanej działalności gospodarczej. W tym przypadku maksymalna kwota wsparcia to 200 tys. zł. W obu wariantach poziom dofinansowania wynosi do 50 proc. kosztów kwalifikowanych.
Przedsięwzięcia, na które można otrzymać wsparcie, to m.in. budowa, rozbudowa lub modernizacja budynków wykorzystywanych do prowadzenia działalności przetwórczej czy zakup oraz instalacja maszyn lub urządzeń do przetwarzania czy magazynowania produktów. Dofinansowanie można przeznaczyć także na inwestycje związane z dostosowaniem pomieszczeń pomocniczych służących do przygotowania posiłków (np. kuchni) czy pomieszczeń gospodarczych służących do przechowywania produktów żywnościowych, czy też na zakup maszyn czy urządzeń służących ochronie środowiska. W tym naborze poszerzono zakres inwestycji objętych wsparciem – zainteresowani będą mogli nabyć specjalistyczne środki transportu: niezbędne dla sprawnego przebiegu procesu technologicznego lub magazynowania; służące do przewozu zwierząt przeznaczonych do uboju; wykorzystywane do sprzedaży produktów rolnych; cysterny, silosy, chłodnie i izotermy, przeznaczone do przewozu produktów rolnych, których transport powinien odbywać się w szczególnych warunkach.
Przypominamy, że do 29 grudnia trwa nabór na tzw. duże przetwórstwo, który skierowany jest do dwóch grup: przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem pasz bez GMO oraz do podmiotów specjalizujących się w produkcji i sprzedaży ziół. Wsparcie, jakie można otrzymać, zależy od statusu wnioskodawcy. W przypadku przedsiębiorstw dofinansowanie może wynieść do 10 mln zł, jeśli zaś chodzi o związki grup producentów rolnych lub zrzeszenia organizacji producentów może to być nawet 15 mln zł. W obu przypadkach refundacja wynosi do 50 proc. kosztów kwalifikowanych poniesionych na realizacje inwestycji. Do 21 grudnia do ARiMR wpłynęło 35 wniosków o pomoc. Dokumenty o wsparcie można składać w oddziałach regionalnych ARiMR osobiście, przesłać rejestrowaną przesyłką pocztową, nadaną w placówce Poczty Polskiej lub za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP.
Konferencja „Ochrona różnorodności biologicznej w krajobrazie rolniczym”, Przysiek, 14 XII 21
Konferencja poświęcona była tematyce różnorodności biologicznej i jej znaczeniu w rolnictwie oraz krajobrazie rolniczym. Dzięki utrzymywaniu dużej bioróżnorodności rolnik może uzyskiwać wyższe i bardziej stabilne plony, o lepszej jakości oraz ograniczyć lub wyeliminować zużycie pestycydów. Ochrona siedlisk przyrodniczych i wprowadzanie nowych elementów przyrodniczych korzystnie wpływa na krajobraz. Rolnictwo stoi przed koniecznością pogodzenia celów produkcyjnych i ekologicznych. Zachowanie zróżnicowania biologicznego w agroekosystemach i krajobrazie rolniczym jest ważnym zadaniem współczesnego rolnictwa.
W konferencji udział wzięli rolnicy, doradcy, przedstawiciele instytucji naukowych i samorządowych, szkól rolniczych i ośrodków edukacji ekologicznej.
Wykłady prowadzili specjaliści, zajmujący się tematyką różnorodności biologicznej w swojej pracy naukowej i badawczej, z Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa-Państwowego Instytutu Badawczego, /IUNG-PIB/ w Puławach.
Wykład wprowadzający na temat: „Znaczenia różnorodności biologicznej w gospodarstwach ekologicznych. Dobre praktyki rolnicze chroniące bioróżnorodność” przeprowadziła dr hab. Beata Feledyn-Szewczyk. Podczas prelekcji uczestnicy zapoznali się również z założeniami Europejskiej Strategii Bioróżnorodności do 2030r.
W kolejnym referacie na temat: „Ocena efektywności programu rolnośrodowiskowego w ochronie różnorodności biologicznej”, który wygłosił dr hab. Jarosław Stalenga, uczestnicy zapoznali się z wynikami badań nad skutecznością dotychczasowych programów ochrony bioróżnorodności realizowanych w UE i Polsce.
Na zakończenie dr Robert Borek w wykładzie „Ochrona bioróżnorodności w skali krajobrazu wiejskiego – przykłady i rekomendacje”, przedstawił dobre praktyki rolnicze korzystnie wpływające na różnorodność biologiczną w krajobrazie rolniczym oraz planowane w Strategii Zielonego Ładu ekoschematy i interwencje mające wpływ na wzrost bioróżnorodności i urozmaicenie krajobrazu wsi.
Wszystkich, którzy chcieliby powrócić do powyższych zagadnień zachęcamy do skorzystania z nagrania z konferencji zamieszczonego poniżej.
Poniżej dostępne są również materiały szkoleniowe:
Borek_Ochrona biorozn_krajobraz_14122021
Feledyn-Szewczyk_Wykład szkoleniowy 14.12.2021 ost
Opracowała:
Karina Wroniecka, KPODR w Minikowie, Odział w Przysieku
Konferencja zrealizowana została dzięki wsparciu finansowemu z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Toruniu.
Ziołowy czas w Ekologicznym Gospodarstwie Zielarskim – Wróbel
Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie w listopadzie i w grudniu zorganizował cykl warsztatów zielarskich pn. „Zioła dobre na wszystko – wykorzystanie bogactw natury w życiu człowieka”. Warsztaty odbyły się w Ekologicznym Gospodarstwie Zielarskim Wróbel w miejscowości Gołoty, w gminie Unisław, w powiecie chełmińskim. Zajęcia zostały dofinansowane przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Toruniu. Rosnące zainteresowanie związane ze stosowaniem roślin zielarskich zarówno dzikorosnących jak i uprawianych na polach spowodowało ogromne zainteresowanie warsztatami.
Prowadzenie zajęć w gospodarstwie, które od wielu lat specjalizuje się w uprawie roślin zielarskich jest dobrym rozwiązaniem z uwagi na ogromną wiedzę i doświadczenie rolników oraz możliwość zobaczenia nawet jesienią wieloletnich upraw na polu oraz poznania infrastruktury gospodarstwa. Państwo Wróbel w 2020 r. zgłosili swoje gospodarstwo do konkursu na Najlepsze Gospodarstwo Ekologiczne i zajęli I miejsce w wojewódzkim etapie konkursu. Natomiast na szczeblu krajowym konkursu Ekologiczne Gospodarstwo Zielarskie Wróbel otrzymało wyróżnienie. Doceniona zostało bogata oferta produktów powstających w gospodarstwie, m.in. rolnicy uprawiają warzywa, zioła, zboża, prowadzą produkcję nasienną, wytwarzają zakwasy, kiszonki, pieką chleb oraz angażują się w promocję rolnictwa ekologicznego.
Część praktyczną warsztatów poprzedził wykład pn. „Wróćmy do ziół – z korzyścią dla nas i dla środowiska” Podczas wykładu uczestnicy dowiedzieli się jakie bogactwo tkwi w roślinach, które nas otaczają a często są postrzegane jako bezużyteczne chwasty. Słuchacze oprócz technologii uprawy roślin zielarskich poznali tajniki pozyskiwania ziół ze środowiska naturalnego. Dowiedzieli się jak wykorzystać pozyskany materiał zielarski zarówno w celach kulinarnych, pielęgnacyjnych, leczniczych czy dekoracyjnych. Również omówiona została możliwość wykorzystania surowców zielarskich w ochronie roślin. Uprawa ziół jest także dobrym sposobem na zwiększenie bioróżnorodności.
Podczas praktycznej część warsztatowej pani Agnieszka, która ukończyła studium zielarskie o kierunku Fitoterapia i Ziołolecznictwo zaproponowała uczestnikom wykonanie kilku ziołowych specyfików o działaniu wzmacniającym odporność.
Pierwszym specyfikiem, które uczestniczki wykonały podczas warsztatów był oxymel. Jest to mikstura wykonana na bazie octu, wzmocniona wyciągiem z roślin podnoszących odporność. Na zajęciach został wykorzystany ocet jabłkowy zrobiony wcześniej przez panią Agnieszkę. Z roślin, które mają pozytywny wpływ na naszą odporność użyty został czosnek, cebula, cytryna, korzeń imbiru i kurkumy. Wymienione składniki należało pokroić, umieścić w butelce i zalać octem. Taki specyfik musi stać od 2 do 3 tygodni w temperaturze pokojowej, codziennie powinien być wstrząśnięty. Następnie należy zlać ocet i dodać do niego miód w proporcji 1:1, wymieszać i przechowywać w lodówce. Miksturę można przyjmować profilaktycznie po łyżce dziennie lub w przypadku infekcji zwiększyć dawkę do 2-3 łyżek dziennie. Podana receptura pokazuje jak w prosty sposób, można zadbać o swoje zdrowie. Ocet naturalny, wykonany najlepiej w domu z ekologicznych owoców jest źródłem wielu witamin, mikroelementów oraz enzymów usprawniających pracę naszego organizmu. Użyte składniki, takie jak imbir, kurkuma, cebula, czosnek oraz cytryna mają silne działanie bakterio-, wiruso-, i grzybobójcze. Można również dodać inne składniki o działaniu immunostymulującym takie jak chrzan, tymianek, oregano.
Drugim produktem wykonanym na zajęciach warsztatowych była herbatka zwiększająca odporność organizmu. W skład herbatki wchodziły owoce czarnej porzeczki, kwiat rumianku, czarnego bzu, hibiskusa, ziele tymianku, liść mięty pieprzowej unisławskiej. Kompozycja nie tylko pięknie pachnie, ale przede wszystkim ma działanie wspierające odporność organizmu. Podczas warsztatów pani Agnieszka zachęcała uczestniczki do tego, żeby nie bały się eksperymentować i próbowały same robić mieszanki ziołowych herbat, czy to z ziół, które uprawiają w przydomowych ogródkach, czy pozbieranych na łąkach i innych stanowiskach użytkowanych w ekstensywny sposób.
Kolejną propozycją przygotowaną przez panią Agnieszkę było wykonanie maści nagietkowej na bazie maceratu olejowego. Maceracja ziół jest świetną metodą pozyskania substancji czynnych z wybranych gatunków. Nagietek ma właściwości przeciwzapalne, pobudza regenerację, sprzyja gojeniu się oparzeń, skaleczeń i innych uszkodzeń skóry. Płatki nagietka zostały na trzy tygodnie zalane oliwą z oliwek, następnie zlane przez gazę. W ten sposób powstała gotowa oliwka do smarowania. Po dodaniu do podgrzanego maceratu (oliwki) rozpuszczonego w kąpieli wodnej wosku pszczelego w proporcji 1:7 uzyskujemy maść nagietkową. Preparat jest doskonały m.in. na suchą, łuszczącą się skórę, stany zapalne czy odleżyny.
Dzięki wykładowi oraz praktycznemu wykorzystaniu bogactw natury uczestnicy warsztatów zostali wyposażeni w dużą porcję wiedzy oraz umiejętności stosowania surowców zielarskich. Celem warsztatów była inspiracja uczestników do korzystania z darów natury. Świat roślinny stwarza przed nami niesamowite możliwości, które można wykorzystać na wiele poznanych sposobów.
Tekst i zdjęcia: Ilona Oleś
Konferencja – Innowacyjne technologie odchowu cieląt i opasu końcowego
7 grudnia w Centrum Transferu Wiedzy i Innowacji im. Leona Janty-Połczyńskiego w Minikowie odbyła się konferencja pt. „Innowacyjne technologie odchowu cieląt i opasu końcowego” zorganizowana przez Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie.
W konferencji udział wzięło ponad 130 osób. Celem było podsumowanie i upowszechnianie rezultatów projektu pn. „Budowa systemu powiązań w obszarze innowacyjnych technologii odchowu cieląt i opasu końcowego” realizowanego przez Grupę Operacyjną „Grupa Wołowina” w ramach Działania „Współpraca” PROW 2014-2020.
Uczestników spotkania przywitał Ryszard Kamiński, dyrektor KPODR w Minikowie.
Pierwszy temat pn. „Możliwości finansowania partnerskich projektów innowacyjnych w ramach Działania – Współpraca” wygłoszony przez Wioletę Lorenc – brokera innowacji KPODR w Minikowie, miał za zadanie przedstawić działanie, kto może brać w nim udział oraz jak realizacja poszczególnych działań przyczyni się do poprawy dochodowości gospodarstw rolnych, zwiększenia innowacyjnych rozwiązań w polskim rolnictwie.
Drugi wykład pn. „Budowa systemu powiązań w obszarze innowacyjnych technologii odchowu cieląt oraz opasu końcowego” zaprezentował Łukasz Karmowski, właściciel Gospodarstwa Rolnego Radzicz, lider konsorcjum „Grupa Wołowina”. Pan Łukasz przedstawił cele i rezultaty wdrożenia nowoczesnych technologii odchowu cieląt i opasu końcowego na przykładzie gospodarstw biorących udział w projekcie.
Trzecim prelegentem był prof. Marcin Gołębiewski, kierownik zespołu naukowego. Zaprezentował tematy: „Przedstawienie wyników badań oraz rezultatów projektu” oraz „Możliwości wykorzystania efektów projektu w działalności rolniczej”. Celem wykładów było szczegółowe przedstawienie wyników badań i spostrzeżeń związanych z projektem.
Ostatni wykład „Wyzwania dla produkcji żywca wołowego w Polsce” przedstawił Jerzy Wierzbicki, Prezes Polskiego Zrzeszenia Producentów Bydła Mięsnego. Podczas wykładu omówiono jedno z zadań zrzeszenia, jakim jest wspieranie działań producentów w kierunku zwiększania produkcji, uzyskiwania jednolitych wysokiej jakości partii żywca wołowego.
Konferencja była doskonałą okazją do dyskusji, wymiany poglądów i doświadczeń pomiędzy uczestnikami, w tym: hodowcami, przedstawicielami nauki, instytucjami wspierającymi rolnictwo oraz doradcami. Wszystkim uczestnikom serdecznie dziękujemy za udział.
Zachęcam Państwa do ponownego skorzystania z treści Konferencji, klikając na poniższe nagranie:
Poniżej dostępna broszura:
Fotorelacja:
Opracował:Bartłomiej Lubiński
Fot: Damian Oparzela
Rejestracja video: Jarosław Domiński
KPODR w Minikowie
Polski Ład dla polskiej wsi – 7 kluczowych zmian
Warsztaty: Spółdzielnie energetyczne dla województwa kujawsko-pomorskiego – czy to się opłaca?
16 grudnia w godz. 10-13 w Centrum Transferu Wiedzy i Innowacji im. Leona Janty-Połczyńskiego w Minikowie odbędą się ostatnie w tym roku warsztaty w ramach projektu RENALDO.
W dobie rosnących cen energii elektrycznej i wprowadzanych ograniczeń dla indywidualnych prosumentów, ciekawym rozwiązaniem jest zbiorowe działanie producentów i konsumentów energii w ramach spółdzielni energetycznych. Tworząc lokalny rynek energii przy udziale i wsparciu samorządu, jako ważnego lokalnego producenta i konsumenta energii, można znacząco obniżyć koszty, zapewniając równocześnie trwałość dostaw prądu elektrycznego.
W ramach projektu RENALDO, projektujemy lokalne rynki energii, tak aby wszyscy mieszkańcy gminy mogli skorzystać z konkurencyjnych cen energii elektrycznej. Bazując na doświadczeniu sześciu gmin woj. kujawsko-pomorskiego, partycypujących w projekcie, kształtujemy programy wsparcia i domagamy się wprowadzenia regulacji prawnych, które ułatwią obrót energią elektryczną na szczeblu lokalnym i tym samym umożliwią bilansowanie energii.
Warsztaty: Spółdzielnie energetyczne dla województwa kujawsko-pomorskiego – czy to się opłaca? skonfrontują założenia i perspektywy spółdzielni energetycznej z rzeczywistością gminną w Łubiance, Izbicy Kujawskiej oraz Rypinie. W tych właśnie gminach przeanalizowaliśmy potencjał dla inicjatywy tworzenia spółdzielni energetycznej w oparciu o dane o produkcji i konsumpcji energii elektrycznej. Zidentyfikowaliśmy również bariery i niedociągnięcia w przepisach.
Eksperci oraz partnerzy projektu RENALDO bazując na wyliczeniach i doświadczeniach 3 ww. gmin, w trakcie warsztatach odpowiedzą na pytania:
- Czy warto zakładać spółdzielnię energetyczną? Jak policzyć i ocenić potencjał dla spółdzielczości energetycznej?
- Jeśli tak, to jak zidentyfikować potencjalnych spółdzielców i utworzyć grupę inicjatywną?
Zainteresowanych spoza projektu zapraszamy do kontaktu: anna.kaszkowiak@kpodr.pl