Jarosław Domiński

KONKURS KULINARNY – IV DZIEŃ – finał

 

 

   

 

Konkurs kulinarny

Sfinansowany z Funduszu Promocji Mięsa Drobiowego

 

8 grudnia, Minikowo,

Centrum Dziedzictwa Kulinarnego

 

W finale brały udział  drużyny:

Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Sypniewie
Dominika Nickel, Dominika Mrotek, Patryk Słoma

Zespół Szkół im. Lecha Wałęsy w Kowalewie Pomorskim
Joanna Leszczyńska, Oliwia Słomińska, Aleksandra Pokora 

Zespół Szkół nr 3 im. Bogdana Chełmickiego w Rypinie
Paulina Nowatkowska, Magdalena Szarszewska, Krystian Paradowski

 

Ostateczna klasyfikacja

I miejsce
Zespół Szkół im. Lecha Wałęsy w Kowalewie Pomorskim
Joanna Leszczyńska, Oliwia Słomińska, Aleksandra Pokora 

II miejsce
Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Sypniewie
Dominika Nickel, Dominika Mrotek, Patryk Słoma

III miejsce
Zespół Szkół nr 3 im. Bogdana Chełmickiego w Rypinie
Paulina Nowatkowska, Magdalena Szarszewska, Krystian Paradowski

 

Tu możesz posłuchać  wywiadów p. Zbigniew Borka z Radia Nakło z sędziami, uczestnikami i organizatorami konkursu 

 

Relacja TVP Bydgoszcz

 

 

Wszystkim uczestnikom gratulujemy i życzymy sukcesów na kulinarnej ścieżce.

 

Relacja, zdjęcia: Jarosław Domiński

 

 

 

 

KONKURS KULINARNY – III DZIEŃ

 

 

   

 

Konkurs kulinarny

Sfinansowany z Funduszu Promocji Mięsa Drobiowego

 

6 grudnia, Minikowo,

Centrum Dziedzictwa Kulinarnego

 

Drużyny:

Zespół Szkół nr 2 im. Unii Europejskiej w Rypinie
Dominika Małkiewicz, Martyna Lemańska, Julia Rutkowska

Zespół Szkół nr 3 im. Bogdana Chełmickiego w Rypinie
Paulina Nowatkowska, Magdalena Szarszewska, Krystian Paradowski

Zespół Szkół Niepublicznych w Gąsawie
Roksana Batkowska, Monika Kaleta, Tomasz Kozakowski

 

Potrawy konkursowe

Zupa z kurczaka i warzyw

Danie główne
 Pierś kurczaka faszerowana serem pleśniowym i pomidorami suszonymi
Makaron z pesto

Relacja, zdjęcia: Jarosław Domiński

 

 


 

Finały w piątek

Lista finalistów na stronie jutro rano (7 grudnia)

Jak legalnie zatrudnić pracownika – cudzoziemca w rolnictwie?

                        

27 października 2017 r. w siedzibie Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie odbyło się szkolenie pt. „Jak legalnie zatrudnić pracownika – cudzoziemca w rolnictwie”. Organizatorem był Dział Ekonomiki i Zarządzania Gospodarstwem Rolnym. Łącznie wzięło w nim udział 70 osób, w tym osoby prowadzące gospodarstwo rolne i doradcy z województwa kujawsko-pomorskiego. Wszystkich obecnych przywitała Dyrektor KPODR Lidia Lewandowska. Po przedstawieniu programu, odbył się cykl wykładów, w których omówiono następujące zagadnienia:

Katarzyna Albrychiewicz – Inspektor Wojewódzki z Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy omówiła procedurę wydawania Karty Pobytu oraz braki formalne w składanych wnioskach. Przedstawiła również najważniejsze akty prawne dotyczące cudzoziemców oraz informacje o zezwoleniach na pobyt czasowy i pracę. Poinformowała o zasadach postępowania administracyjnego m.in. jak ustanowić pełnomocnika ds. doręczeń. Na zakończenie dodała, że planując zatrudnić cudzoziemca należy wziąć pod uwagę czas oczekiwania na zezwolenie, tak, aby nie świadczył on nielegalnie pracy podczas toczącej się procedury.

Agnieszka Dobrodziej – Nadinspektor Pracy z Okręgowego Inspektoratu w Bydgoszczy przedstawiła uprawnienia Państwowej Inspekcji Pracy w zakresie kontroli cudzoziemców. Wymieniła Konsulaty Generalne RP na Ukrainie oraz cele i typy wiz wydawanych do Polski. Zaznaczyła, że karta pobytu jest dokumentem potwierdzającym tożsamość. Wspomniała o nowych zezwoleniach na pracę sezonową po zmianach od 1.01.2018 r., które mają na celu: wdrożenie dyrektywy, uszczelnienie procedury i wprowadzenie spójnych zasad w zakresie dostępu do rynku pracy.

Agnieszka Dobrodziej - Nadinspektor Pracy z Okręgowego Inspektoratu

Agnieszka Dobrodziej – Nadinspektor Pracy z Okręgowego Inspektoratu w Bydgoszczy

 

Rafał Przybylak – kierownik Referatu Nadzoru nad Orzecznictwem oraz Edyta Orlewska – Ekspert Skarbowy z Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy zaprezentowali nieograniczony i ograniczony obowiązek podatkowy m.in. opodatkowanie dochodu uzyskanego przez cudzoziemców w sprawie uniknięcia podwójnego opodatkowania. Przedstawili zasady wypełniania NIP-7, PIT-4R, PIT-11 i PIT-8AR. Krótko scharakteryzowali rodzaje umów o pracę. Szerzej omówili zagadnienia dotyczące zatrudnienia na podstawie umowy o pracę i umowy cywilnoprawnej. Na koniec zaznaczyli kto jest płatnikiem podatku dochodowego w przypadku pracowników, którzy są zatrudnieni przez Agencję Pracy Tymczasowej.

Edyta Orlewska – Ekspert Skarbowy z Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy

  • „Sukcesja – skuteczna strategia zabezpieczenia firmy i rodziny przed skutkami zdarzeń losowych”

Marcin Radomski – Radca Prawny z Kancelarii Radców Prawnych EURO-LEX Radomski i Wspólnicy Sp. j. wprowadził uczestników w prawo spadkowe. Wyjaśnił sposób i procedury związane z dziedziczeniem gospodarstwa rolnego. Wymienił kilka istotnych elementów, o których należy pamiętać sporządzając testament. Wytłumaczył czym jest dziedziczenie ustawowe. W innowacyjny sposób przedstawił kolejność osób uprawnionych do majątku z mocy ustawy w zależności od stopnia pokrewieństwa, ale także gdy majątek zostanie zapisany osobie spoza grona rodziny.

Marzena Ryterska-Chyła – Główny Specjalista ds. Podatków z Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie poinformowała, że podatnicy VAT, którzy składają deklaracje VAT-7 i VAT-7K będą mieć obowiązek prowadzenia elektronicznej ewidencji VAT. Przedsiębiorcy nie będą już mogli dobrowolnie decydować czy deklaracje będą składane papierowo czy elektronicznie. Natomiast swój rejestr sprzedaży i zakupów VAT będą przesyłać do resortu finansów jako Jednolity Plik Kontrolny.

Marzena Ryterska-Chyła – Główny Specjalista ds. Podatków KPODR w Minikowie

 

Paulina Cholewińska
KPODR w Minikowie

Konkurs kulinarny – II dzień

 

 

   

 

Konkurs kulinarny

Sfinansowany z Funduszu Promocji Mięsa Drobiowego

 

5 grudnia, Minikowo,

Centrum Dziedzictwa Kulinarnego

 

Drużyny:

Zespół Szkół im. Powstańców Wielkopolskich w Bielicach
Karolina Firek, Aleksandra Fydrych, Daria Filipek

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Więcborku
Tobiasz Domaszek, Sebastian Werry, Jacek Powalisz

Zespół Szkół im. Lecha Wałęsy w Kowalewie Pomorskim
Joanna Leszczyńska, Oliwia Słomińska, Aleksandra Pokora 

 

Potrawy konkursowe
Zupa – krem z dyni na wywarze drobiowym

Danie główne
      Konfitowane udo z kurczaka
Zestaw surówek
Pure ziemniaczane

 

Relacja, zdjęcia: Jarosław Domiński

 


 

Konkurs kulinarny – I dzień

     

   

 

   

 

 

 

Konkurs kulinarny

Sfinansowany z Funduszu Promocji Mięsa Drobiowego

 

4 grudnia, Minikowo,

Centrum Dziedzictwa Kulinarnego

 

Komisja Konkursowa

Walentyna  Jałocha 

Międzynarodowy juror kulinarny, znana także z programu "Europa da się lubić".

 

Wojciech Grześkowiak

 Szef kuchni Pałacu w Lubostroniu. Jest współorganizatorem licznych konkursów kulinarnych, m.in. Festiwalu Kuchni Pałuckiej.
Jego pasją jest kuchnia regionalna i staropolska.
Gastronomią zajmuje się już od 30 lat. 

 

Krzysztof Leśniewski

Kucharz – pasjonat, miłośnik wszystkiego co regionalne i pałuckie. Promuje lokalną kuchnię podczas różnego rodzaju jarmarków i kiermaszy.
Laureat nagród kulinarnych, w 2014 r wyróżniony statuetką Century w kategorii Pasjonat roku.
Prowadzi fanpage Kuchnia Pałucka na facebooku: facebook.com/kuchniaznin.

 

 

Drużyny:

ZSRCKU w Przemystce
Kinga Wawrzyniak, Cyprian Dobrzycki, Aleksandra Kwaśna

ZSCKR w Sypniewie
Dominika Nickel, Dominika Mrotek, Patryk Słoma

ZSG w Bydgoszczy
Przemysław Klimczak, Ilona Kunicka, Aleksandra Garnek

 

Potrawy  konkursowe

Zupa – czysta
Dowolna zupa na wywarze drobiowym

Danie główne
Roladka  – wykonana  dowolnej części kurczaka i dowolnym farszem
Budyń  z grzybów
Kaszotto

Relacja, zdjęcia: Jarosław Domiński

 


 

 


 

 

 

 

 II Forum Wiedzy i Innowacji 

W dniach 29-30 listopada odbyło się II Forum Wiedzy i Innowacji w ramach Planu Operacyjnego KSOW na lata 2016-2017 w zakresie Sieci na rzecz innowacji w rolnictwie i na obszarach wiejskich (SIR). Projekt był współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Forum odbyło się w sali konferencyjnej hotelu Sangate Hotel Airport w Warszawie. Przedsięwzięcie było realizowane pod honorowym patronatem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Forum otworzyli Ryszard Zarudzki – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Jacek Węsierski – Dyrektor CDR Brwinów. Sesja plenarna forum obejmowała zagadnienia dotyczące Wspólnej Polityki Rolnej po 2020 roku oraz Sieci na rzecz innowacji w rolnictwie i na obszarach wiejskich zaprezentowane przez Beniamina Gawlika z MRiRW oraz Iwonę Obojską z CDR Brwinów. Po przerwie zastępca dyrektora CDR Brwinów Krzysztof Janiak oraz Ireneusz Drozdowski omówili założenia Działania "Współpraca" następnie swoimi doświadczeniami i przykładami utworzonych grup operacyjnych podzielili się brokerzy innowacji: Aleksander Bomberski z KPODR Minikowo oraz Marek Wróbel z OODR Łosiów.

Prezentacje z sesji plenarnej do pobrania:
broker A.Bomberski Działanie Współpraca PROW 2014-2020
dzialanie_Wspolpraca_dobre_praktyki iro współ nowy
MRiRW_WPR po 2020_konferencja CDR 171129 (1)
SIR – 29.11.2017 Warszawa

Uczestnicy forum wzięli udział w 6 proponowanych panelach tematycznych dotyczących: programów informatycznych, przedsiębiorczości, nowych technik i technologii w uprawie gleby, agrotroniki, innowacyjnego gospodarowania wodą w rolnictwie oraz innowacjach w przechowalnictwie płodów rolnych. Panele były prowadzone w formie wykładów i dyskusji przez przedstawicieli nauki oraz przedsiębiorców prezentujących innowacje produktowe.

Prezentacje z sesji panelowej do pobrania:
– Innowacje w przechowalnictwie:
CTMS przechowywanie, transport i załadunek materiałów sypkich
Innowacje w przechowalnictwie ziemniaków
Innowacje w przechowalnistwie Lesław Janowicz
Riela prezentacja forum 1 sfamasz

– Agrotronika: agroasystent borusiewicz_agrotronika Forum Wiedzy i Innowacji w Rolnictwie_29-30.11.2017
PDFsamTMPbufferFCAQP1
PDFsamTMPbufferGTWYV1
Prezentacja Rolnictwo Precyzyjne BayWa 2017
rs_system

 

Drugi dzień Forum był poświęcony podsumowaniom paneli tematycznych, które poprowadził prof. Stanisław Krasowicz z IUNG Puławy, Dyrektor Departamentu Działań Delegowanych ARiMR Dorota Chilik omówiła przykłady inwestycji pro-innowacyjnych zrealizowanych w ramach środków PROW 2014-2020, następnie przedstawiciel Departamentu Hodowli i Ochrony Roślin MRiRW przeanalizował nowe prawo wodne i jego wpływ na rolnictwo. Na zakończenie przedstawiciele CDR Brwinów zaprezentowali wybrane projekty innowacyjne zrealizowane z funduszy krajowych i zagranicznych (m.in. Horyzont 2020, Biostrateg, Interreg).

Forum było po raz kolejny doskonałą okazją do nawiązania ściślejszej współpracy oraz stworzenia płaszczyzny do dyskusji, wymiany poglądów, doświadczeń i wiedzy między przedstawicielami nauki, doradztwa, rolników oraz firm i instytucji pracujących na rzecz rolnictwa. 

 

 

Aleksander Bomberski

broker innowacji

Sieć na Rzecz Innowacji w Rolnictwie i na Obszarach Wiejskich

 

 

Śruta rzepakowa jako realna alternatywa dla importu soi

28 listopada br. w Oddziale KPODR w Przysieku odbyła się I Ogólnopolska konferencja poświęcona śrucie rzepakowej.

Tematem przewodnim wydarzenia to: „Śruta rzepakowa jako realna alternatywa dla importu soi. Możliwości zwiększenia wykorzystania pasz rzepakowych w produkcji mleka, bydła mięsnego i trzody chlewnej”.

Konferencja zorganizowana wraz z Polskim Stowarzyszeniem Producentów Oleju i Krajowym Zrzeszeniem Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych. Na konferencję przybyli rolnicy z regionu oraz województw sąsiednich oraz doradcy rolniczy, przedstawiciele mieszalni pasz i zakładów tłuszczowych. Całość konferencji wraz z debatą ekspercką prowadził pan Karol Bujoczek-redaktor naczelny miesięcznika Top Agrar Polska.

Po kilku słowach wstępu, wprowadzenia i wykładach uczestnicy przenieśli się do sal dyskusyjnych w których odbywały się seminaria tematyczne.

Seminarium na temat trzody chlewnej, prowadził pan Mirosław Makowski, seminarium nt. bydła mlecznego pan dr Zbigniew Lach, seminarium nt. bydła mięsnego pan dr Marcin Gołębiewski.

 

Adam Piszczek
st. specjalista d/s produkcji roślinnej
Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie
89-122 Minikowo k. Nakła n/Notecią
tel. 52 386 72 37, 667 662 809, fax 52 386 72 27

Karol Bujoczek

Adam Stępień


Juliusz Młodecki


Debata ekspertow

 

11. Bagna są dobre!

Jeszcze nie tak dawno, niemal wszędzie mogliśmy ugasić pragnienie. Każdy strumień, potok czy rzeka i każda studnia nadawała się do tego, aby się z niej napić. A kto dzisiaj by się na to odważył? Pozwolilibyśmy naszym dzieciom napić się wody ze śródpolnego strumienia, oczka wodnego, czy źródełka? Tak bardzo zatruliśmy nasze otoczenie (nawozy sztuczne, pestycydy, herbicydy), że za wodę musimy płacić – otrzymując wątpliwej jakości produkt w plastikowej butelce, którą za chwilę wyrzucimy, co jeszcze bardziej zanieczyści nasze środowisko. I tak zamyka się błędne koło.

Woda to życie!

Woda to życie! Brzmi banalnie. Ale to prawda. Dzięki wodzie wszystko się zaczęło. W wodzie narodziło się życie i do dziś, ponad 4 miliardy lat później, stanowi ona główny budulec wszystkich organizmów zamieszkujących planetę Ziemię. Nawet nasze ciała w 70% składają się z wody. Jej niewielka utrata z naszego organizmu, zaledwie 3%, powoduje uczucie zmęczenia, ból i zawroty głowy. Strata kolejnych 10% skazuje nas na śmierć.

 

Błękitna Planeta

Trzecia planeta od Słońca, czyli Ziemia, nasza Matka, znana jest nam również jako „Błękitna Planeta”. Skąd ta nazwa? Gdy popatrzymy na zdjęcia Ziemi z kosmosu, wszystko staje się jasne. To ze względu na wodę, która na niej dominuje. Głównie słona (98%), gdyż wody słodkie stanowią zaledwie 2,5% całkowitych zasobów, a tylko słodkie nadają się do picia. Co ważne, prawie 70% wody słodkiej uwięzione jest w lodzie i śniegu, a tylko 0,3%  to rzeki, bagna i jeziora. Mało, prawda? A wydawać by się mogło, że woda jest nieskończona i w naszej strefie geograficznej, a szczególnie w naszym kraju, wody nie brakuje. Ale czy aby na pewno? Czy nie jest to tylko złudzenie? Otóż jest! Zasoby wody pitnej naszego kraju stawiają nas na przedostatnim miejscu w Europie. Porównuje się je do zasobów… Egiptu! Dlatego dbajmy o wodę w każdej postaci.

Każde oczko wodne na polu lub łące, struga płynąca na skraju wsi, bagno na pobliskim nieużytku, a nawet okresowo wysychająca kałuża po deszczu w koleinie ciągnika są na wagę złota. Dlaczego? Woda jest naszą integralną częścią! Mamy ją w każdej komórce naszego ciała. Nie jest nam jednak dana raz na zawsze. Codziennie musimy ją uzupełniać. Możemy przeżyć bez jedzenia, podobno nawet czterdzieści dni, ale bez wody nie wytrzymamy dłużej niż tydzień. Czy to wszystko to za mało, aby zacząć o nią dbać?

Susze

Jaką wartość stanowi woda dla rolnika? Przecież, gdy pada to nie da się „normalnie” żyć. Podwórko całe w błocie, koła ciągników grzęzną na polnych drogach, trzeba opóźniać żniwa i koszenia łąk. Z drugiej strony, gdy wody zaczyna brakować, rolnicy mają prawdziwe zmartwienie. Susza. Ten problem dał się nam we znaki zwłaszcza w ostatnich latach. Coraz częściej w naszym kraju pojawiają się okresy suszy. A jest to niezwykle istotne zagrożenie dla naszych upraw i biologicznego życia w ogóle. Dlatego od wielu lat na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi funkcjonuje System Monitoringu Suszy Rolniczej. Na stronie internetowej tego przedsięwzięcia można na bieżąco podglądać, jak w danej chwili kształtują się zasoby wodne gleb rolniczych na terenie naszego kraju. Jednak woda jest ważna nie tylko dla roślin uprawianych przez rolników, aby wyrosły i dojrzały dając obfity plon. Pełni ona także inne niezwykle ważne role dla całego ekosystemu, który nas otacza (w tym pól i łąk). Liczy się nie sama woda, lecz sposób jej zmagazynowania.

Bagna są dobre!

Bagna, zwłaszcza torfowiska, pochłaniają 250 milionów ton dwutlenku węgla rocznie! Z kolei osuszone i zdegradowane torfowiska są prawdziwą bombą zegarową – emitują równowartość 7,5% rocznej polskiej emisji dwutlenku węgla ze spalania paliw kopalnych. Daje nam to niechlubne 10 miejsce wśród największych emiterów tego gazu cieplarnianego na świecie. Tę „pracę” torfowisk da się przeliczyć na konkretne pieniądze. Dlatego zostały włączone do rynku handlu emisjami. W związku z tym warto przywracać ich pierwotne funkcje, bo jak widać, generuje to konkretne koszty lub oszczędności. Jaki płynie z tego morał? Nie kopmy rowów osuszających nasze łąki. Zamiast nakręcać spiralę zmian klimatu, lepiej go wspierajmy. Warto zapamiętać: Bagna są dobre!

Od lat w tracie dyskusji nad nowymi programami rolnośrodowiskowo-klimatycznymi pojawia się sugestia, aby stworzyć pakiet tzw. retencyjny. Jak ważne jest magazynowanie wody na trudne czasy, chyba nikomu nie trzeba przypominać. Ten temat już został omówiony powyżej. Co stoi zatem na przeszkodzie, aby zacząć ją gromadzić na naszych gruntach? Zamiast osuszać łąki, żeby je skosić i dostać dopłaty na tzw. „ptaszki”, bo inaczej czekają nas sankcje (sic!), może lepiej byłoby te same zalane łąki zostawić w spokoju, pod wodą. Dlaczego woda w zbiorniku retencyjnym, wybudowanym na pobliskiej rzece ma być lepsza niż ta na podmokłej łące, szczególnie, biorąc pod uwagę, że zbiornik ten mógł zaburzyć naturalny bieg rzeki i zniszczyć tarliska wielu ryb. Łąka to nie tylko woda, ale cała różnorodność biologiczna, którą w sobie mieści, z ptakami, owadami, ślimakami, płazami i kto wie czym jeszcze! Wybudowanie i utrzymanie sztucznego zbiornika to ogromne koszty, często sięgające kilku, a nawet kilkunastu milionów złotych. To dlatego koszt retencjonowania 1m3 wody w takich akwenach wynosi od 15 do 40 zł, a w naturze to tylko 2 do 5 zł. Nie trzeba być wybitnym matematykiem, aby dostrzec, że to się opłaca. Jaki zatem sens ma dalsza budowa wielkich zapór wodnych, choćby projektowanych 7 stopni na Wiśle (tzw. Kaskada dolnej Wisły). Jak można się domyślić, jest to ekonomiczne samobójstwo. A co gdyby te fundusze przeznaczyć właśnie na rolnicze dopłaty za retencjonowanie wody na prywatnych działkach? Nie tylko ludzie byliby zadowoleni, ale i natura. Jak na razie urzędnicy nie mogą dopuścić myśli, że rolnicy mogliby otrzymywać pieniądze za „nic nierobienie”! Tylko że grunty te wykonują konkretną, wymierną i mierzalną „pracę”! Może ktoś kiedyś to zauważy i doceni. Nich pierwszymi będą rolnicy! Najlepiej zacząć od oczek na polach i łąkach. Zamiast „walczyć” z nimi i na siłę uproduktywnić lub zasypywać śmieciami, zaopiekujmy się nimi. Czas kształtować dobre nawyki. Może już niedługo takie elementy przyrodnicze będą w cenie. Niejedni będą wówczas nam zazdrościć oczka czy bagienka na polu lub łące.

To się opłaca!

A co z rowami melioracyjnymi? Zamiast wyłącznie je pogłębiać zainwestujmy w zastawki, aby mądrze zarządzać wodą. Zatrzymywać, kiedy jej brakuje, spuszczać gdy jest jej za dużo. Proste, prawda? I tanie. Czasami można odnieść wrażenie, że wielu o tym zapomniało. Zaślepieni walką z wodą chcą się jej jak najszybciej pozbyć. Nie myślą o tym, że może kiedyś pojawić się susza (szybciej niż później). Przecież można wtedy liczyć na odszkodowanie, które gwarantuje Skarb Państwa, po co zatem się starać i zawczasu niwelować skutki suszy? Właśnie dlatego, że to się opłaca! Zamiast liczyć na państwo, liczmy na siebie, bo nic tak nie cieszy jak obfite zbiory zamiast marnej rekompensaty za utracony zysk. Tylko w latach 2005 i 2006 susze w Polsce spowodowały zmniejszenie lub utratę nawet do 60% plonów, a w przypadku trwałych użytków zielonych (TUZ) nawet do 100%! Dlatego sami już teraz starajmy się zadbać o największy skarb, którego pierwiastek od pradziejów nosimy w sobie – wodę.